.Het Garde uitje.
De Garde 27 en 28 september
27 september:
Om ongeveer 8.45u. vertrokken we vanuit het Udense richting Eindhoven. De drukte viel redelijk mee, zodat we op tijd bij het DAF museum arriveerden.
Na een kop koffie en een lekker stukje vlaai kregen we een rondleiding door het museum. Een enthousiaste vrijwilliger gaf ons uitgebreide informatie over de familie v. Doorn en over de diverse vracht- en personenauto’s.
We kwamen tijd tekort, maar het was zeer de moeite waard.
Rond 12 uur vertrokken we naar het witte stadje Thorn in Midden-Limburg.
Hier genoten we van een ”hoesgemaakte” groentesoep en een heerlijk broodje gezond.
Enkelen van ons wandelden daarna door het zonovergoten stadje naar de kerk, die een bezoek meer dan waard was.
Bij de informatie hoorden we dat vooral de abdissen van het klooster het te vertellen hebben gehad in regio Thorn!
Weer buiten waande ik me even in een Grieks dorp: witte huisjes, een strakblauwe lucht, een aangename temperatuur en volop zon. Geweldig.
Tegen half 3 vertrokken we richting Heerlen, waar we terecht kwamen in het Mijnmuseum.
Hier werden we ontvangen door een gewezen koempel, die ons van alles vertelde over het zware leven van de mijnwerkers. Gelukkig hoefden we na de informatie en de film over de steenkoolwinning niet te poekelen bij elkaar.
Daarna vertrokken we naar Berg en Terblijt.
We reden door het prachtig glooiende heuvelland van Zuid- Limburg.
Terecht dat we zeggen en zingen:
Wie schoan os Limburg is
Begrip toch nemens
Es allein de Zudeling
Dae Limburg leef is
Want door de jaore hin
Bleef Limburg onbetwis
’t Stukske Nederland
Dat ’t schoanste is.
In Berg en Terblijt brachten we de avond en de nacht door. De kamers waren snel verdeeld en we konden genieten van een heerlijk aperitiefje.
De voorzitter maakte tijdens dit uurtje gebruik van de gelegenheid om 2 belangrijke punten te bespreken.( Hier kom ik later even op terug.)
Rond half 7 namen we plaats aan tafel voor het diner.
In de loop van de avond passeerden: diverse gerechten, verhalen, anekdotes, moppen, flessen water en karaffen wijn de revue.
Rond 11 uur vonden we het welletjes ( onze gastvrouw trouwens ook) en zochten we onze kamers op. Om verder te dromen van het ”schoanste” stukje van Nederland
Het was kortom een zeer geslaagde dag en een bijzonder gezellige avond.
28 september.
De weersomstandigheden zagen er vanmorgen heel anders uit. Druilerig, miezerig, triestig weer.
Na het ontbijt vertrokken we eerst naar Margraten. Hier bezochten we de Amerikaanse oorlogsbegraafplaats.
De weersomstandigheden, de historische achtergrond, de vele graven en de diverse berichten wezen ons weer eens op de waanzin en zinloosheid van de oorlog.
We vertrokken vervolgens door de druilerige regen richting Maastricht.
Gelukkig had de organisatie een vooruitziende blik. Welk weer het ook was; we konden droog zitten.
In eerste instantie schrokken we even van ons vervoermiddel, een knalgele schoolbus.
Sommigen van ons dachten terug aan het gele monster van de Biesbos. Maar gelukkig was deze bus toch met een betere vering uitgerust.
We kregen een duidelijk beeld van de buitenwijken en de binnenstad van Maastricht.
Na een koffiepauze gingen we aan boord voor onze ”cruise” over de Maas.
Ook nu kregen we informatie. Het belang van de Maas voor Maastricht werd uit de doeken gedaan.
Na ongeveer een uur meerden we weer af en konden we het schip verlaten. Tijd om richting Uden te rijden. Hoe dichter we bij Uden kwamen hoe beter het weer werd.
Ons Garde-uitje werd afgesloten bij Jambon.
In verband met ons 20 jarig bestaan werd er samen met onze partners genoten van een heerlijk diner.
Voor sommigen was het even schrikken, omdat men dacht dat er gekaart moest worden.
Toen duidelijk werd hoe de kaarten geschud waren, was de schrik eraf en hebben we weer een zeer gezellige avond beleefd.
De voorzitter bedankte de organisatie voor deze twee mooie dagen: Ad, Gerard, Jan en Ton bedankt namens ons allemaal.
Tot slot wil ik ook onze chauffeurs: Alphons, Mari en Ton hartelijk bedanken. Dankzij hen zijn we weer allemaal veilig in Uden aangekomen. Mannen bedankt.